Jak sobie radzić ze zmiennym czasem pracy dla niepełnoetatowców?

Jedną z najważniejszych kwestii w trakcie zawierania umowy z pracownikiem jest określenie, czy będzie on wykonywał powierzone obowiązki w pełnym, czy niepełnym wymiarze czasu pracy. W przypadku niepełnoetatowców istnieje bowiem szereg zobowiązań i uwarunkowań, których pracodawca musi przestrzegać w trakcie przygotowywania miesięcznego grafiku. Jak zatem poradzić sobie z tą kwestią?

Jak określić normę czasu pracy dla niepełnoetatowca?

Chcąc dowiedzieć się, ile maksymalnie może przepracować osoba zatrudniona na niepełny etat, trzeba wziąć pod uwagę trzy normy, określane przez Kodeks pracy: dobową, średniotygodniową oraz łączną tygodniową. Pierwsza z nich zakłada, iż pracownik nie może pracować dłużej niż 8 godzin dziennie. Druga zaś informuje, że czas pracy zatrudnionego nie powinien przekroczyć 40 godzin tygodniowo. Z kolei trzecia norma wprowadza zasadę, iż liczba godzin i nadgodzin spędzanych w pracy nie może przekraczać 48 godzin na tydzień.

Biorąc pod uwagę powyższe aspekty, każdy pracodawca jest w stanie obliczyć wymiar czasu pracy osoby zatrudnionej na niepełny etat – czyli planowaną liczbę godzin pracy. Aby tego dokonać, wystarczy pomnożyć liczbę tygodni z danego okresu rozliczeniowego przez 40 godzin. Następnie do otrzymanego wyniku trzeba dodać iloczyn 8 godzin i dni, które pozostały do końca okresu rozliczeniowego (przypadające wyłącznie od poniedziałku do piątku). W obliczeniach należy uwzględnić także każde święto, przypadające w dniu innym niż niedziela. W tym celu trzeba obniżyć wymiar czasu pracy o 8 godzin (za każdy taki dzień). Ostatnim krokiem jest pomnożenie otrzymanego wyniku przez ułamek określający część etatu, na jaką zatrudniony jest niepełnoetatowiec.

Zmienny czas pracy dla niepełnoetatowców

Obecnie istnieją dwa sposoby na zorganizowanie czasu pracy dla osób zatrudnionych na niepełny etat: stały i zmienny. W pierwszym przypadku sprawa jest o tyle prosta, że niepełnoetatowiec wykonuje swoje obowiązki w tych samych dniach i w takim samym wymiarze godzinowym. Uproszczeniem dla pracodawcy jest także brak konieczności sporządzania comiesięcznego harmonogramu. Jeżeli jednak pracownik jest zatrudniony w oparciu o zmienny harmonogram pracy, do obowiązków przełożonego należy nie tylko sporządzenie harmonogramu, ale i przestrzeganie wszelkich zasad prawnych z tym związanych.

Odpowiedni grafik i harmonogram pracy

Przede wszystkim sporządzony grafik musi być kompatybilny z wymiarem etatu, na jaki zatrudniony jest pracownik. Ustalenie harmonogramu powinno uwzględniać także zachowanie odpoczynków dobowych (11 godzin) oraz tygodniowych (35 godzin). W rozkładzie nie może zabraknąć również wolnych niedziel – w przypadku, gdy system pracy zakłada pracę w ten dzień, pracownikowi przysługuje jedna wolna niedziela na 4 tygodnie. Pracodawca, który w swoich szeregach zatrudnia pracowników niepełnoetatowych, powinien więc dobrze rozplanować ich miesięczny harmonogram, z uwzględnieniem faktu, iż w jednym okresie rozliczeniowym mają oni do wypracowania mniejszą liczbę godzin, aniżeli pracownicy zatrudnieni na pełny etat.